Janna Meyen – Weatherby

Podstawowe informacje:

Skąd pochodzi: USA

Data urodzenia: 2 grudnia 1977r.

Styl jazdy: regular

Miejsce zamieszkania: Bend w stanie Oregon (USA)

Co warto o niej wiedzieć…

Janna Meyen, riderka która odniosła najwięcej sukcesów podczas Winter X Games i tym samym wpisała się do historii zawodów, bardzo wiele już w życiu osiągnęła, ale wiele jeszcze przed nią. Na stoku i nie tylko. Janna przyznaje się, że ma misję do spełnienia: chciałaby pozbyć się reputacji imprezowiczki. Twierdzi, że każdy w przemyśle snowboardowym ma o niej takie samo zdanie: od prawie dziesięciu lat jest uważana za prowodyrkę i inicjatorkę różnych imprez. Ponad 30-letnia już riderka mówi również, że stara się w każdym przypadku tak samo przykładać do jazdy i do swojego stylu – bez względu na to czy bierze udział w Winter X Games, czy jeździ na stokach swojej rodzinnej góry – Mount Bachelor.  Janna czuje, że wciąż ma w sobie potencjał, który może wykorzystać. I ten właśnie potencjał kieruje obecnie jej życiem i pozwala wyznaczać kolejne cele.  Podczas Winter X-Games 2006 ta królowa Slopestyle stała się pierwszym zawodnikiem któremu udało się zwyciężyć aż cztery razy pod rząd w jednej konkurencji. Poza nią udało jedynym zawodnikiem który tego dokonał był Shaun White.  Przed zawodami Winter X-Games 2007 Janna doznała kontuzji, przez co tym razem nie miała okazji, aby po raz piąty zwyciężyć w jej ulubionej konkurencji. Przyznała się wtedy, że gdyby stało się to kilka lat temu prawdopodobnie bardzo szybko znalazłaby się w najbliższym barze i topiłaby smutki i ból w alkoholu. Bo taka właśnie była Janna zanim przeszła transformację.

Janna dorastała w Południowej Kalifornii, w kurorcie Big Bear. Nikt w jej rodzinie nie jeździł na nartach. Dlatego Janna początkowo zajęła się skateboardingiem. Jednak któregoś dnia, w 1989 roku, na stoku zauważyła jedną osobę, która pomiędzy narciarzami zjeżdżała na desce. Jedna jedyna osoba. Od razu jej się to spodobało. Stwierdziła, że skoro opanowała już skateboarding to z tym również nie będzie miała problemów. I zdecydowała się spróbować. Już po kilku miesiącach doszła do wniosku, że snowboard jest czymś, do czego została stworzona. Całe dnie spędzała na desce ucząc się skoków i jazdy na railach. Nauka nie sprawiła jej żadnych trudności i bardzo szybko została zauważona. Sponsorzy byli nią zachwyceni. Dali jej sprzęt i zapewnili udział w rożnych zawodach i konkursach. O Jannie mówiło się, że jeździ agresywnie – jak chłopak.

Pierwszy amatorski konkurs w którym wzięła udział nie był podzielony na kategorie dziewczyn i chłopaków. Wszyscy byli równi. Tak czy inaczej Janna wygrała te zawody i wszyscy chłopcy byli zawiedzeni, że pokonała ich dziewczyna. Poza tym Janna jeździła również na BMXie i grała w hockeya. Już kiedy nastolatką wszyscy wiedzieli jakie talenty w niej drzemią.

Wygrywanie konkursów i zawodów przychodziło jej bardzo łatwo. Mając 13 lat w 1991 roku wygrała US Open. Kiedy miała 16 lat jej rodzice rozwiedli się a Janna przeprowadziła się do Lake Tahoe – jednego z największych kurortów sportowych. Wtedy też Janna zaczęła prowadzić nieco inny tryb życia: w ciągu dnia jeździła na desce a w nocy imprezowała. Uwielbiała imprezować, i robiła wszystko, żeby na tych imprezach dobrze się bawić. Janna przyznaje, że była takim dzieckiem, jakiego sobie na pewno by nie życzyła.

Niezależnie od tego, czy na imprezie pojawiały się narkotyki czy alkohol, Janna przyznaje że zawsze piła i brała więcej niż inni. Po jakimś czasie jej młodszy brat również przeprowadził się do Tahoe i podążył w ślady starszej siostry.

W miarę jak popularność snowboardowa wzrastała, tricki stawały się coraz trudniejsze i lepsze, a imprezowanie coraz bardziej intensywne, Janna stawała się coraz bardziej zdezorientowana i zagubiona. Wygrywała zawody, pozyskiwała kolejnych sponsorów, przemieszczała się z góry na górę biorąc udział w filmach snowboardowych.

Ale wtedy już zaczynała czuć się źle. Nienawidziła tego, jaką osobą się stała. Im bardziej próbowała sprawiać wrażenie wyluzowanej pijąc alkohol i nadużywając narkotyków, tym gorzej czuła się sama ze sobą.  Ukrywała swoje problem robiąc dobą miną do złej gry. Prawda jest jednak taka, że Janna często myślała wtedy o tym, by popełnić samobójstwo. Dochodziła wtedy do wniosku, że nawet jeśli umrze to nikt nie będzie za nią tęsknił. Więc może tak będzie lepiej. Coś jednak nie pozwalało jej tego zrobić.

Jej życie zmieniło się, kiedy przeprowadziła się do Bend. Początkowo jednak, Janna nadal była alkoholiczką. Jej brat również. Janna wpadła wtedy już w tak zły nastrój że zaczęło się to odbijać w jej jeździe, w kontaktach z przyjaciółmi i rodziną.Wtedy jednak zauważyła, że jej brat, który do tej pory tak jak ona prawie non stop był pod wpływem alkoholu, zaczął zachowywać się zupełnie inaczej i znalazł wielu nowych przyjaciół.

Conrad Meyen, bo tak nazywa się jej brat, powiedział jej wtedy, że zaczął chodzić do kościoła. I że ona również powinna spróbować.

Któregoś dnia Janna wybrała się z bratem do kościoła. Bardzo szybko udało jej się wrócić na „dobrą drogę”. Mówi, że przejrzała wtedy na oczy i zauważyła że nie można żyć tylko i wyłącznie snowboardem i imprezami. Pastor kościoła w którym pojawiła się Janna mówił, że był bardzo dumny, żę tak znana osoba pojawiła się w jego świątyni. Był zaskoczony, że była tak ciepłą i serdeczną osobą w stosunku do innych. Wcześniej widywał ją głównie w telewizji.

Pastor zaproponował Jannie, aby zaangażował się bardziej w życie i funkcjonowanie kościoła. Ona jednak wahała się. Publiczne wystąpienia zawsze były czymś, czego bardzo się bała. Stwierdziła jednak, że ma teraz niepowtarzalną szansę, aby naprawić to, co zrobiła ze swoim życiem i aby stać się dobrą osobą. Została wolontariuszką i zaczęła prowadzić lekcje Biblii dla uczennic szkoły średniej. Zaoferowała również swoją pomoc i wsparcie jako reprezentantki kościoła wszystkim uczniom szkoły średniej w której uczyła. Mówiła, że kiedy ona dorastała to nie miała się do kogo zwrócić ze swoimi problemami.Teraz czuła, ze dostała swoją szansę…

Oczywiście Meyen nadal jest profesjonalną snowboardzistką. Pomaga w kościele tylko wtedy, kiedy akurat jest w domu. Janna nie przejmuje się tymi, którzy wciąż ją krytykują i wytykają błędy młodości. Nie przejęła się również tym co powiedzieli jej lekarze po tym jak przeszła poważną kontuzję – a powiedzieli, że już nigdy nie będzie mogła brać udziału w zawodach. W ogóle nie pokazuje po sobie że mogłaby się poddać. Mówi że będzie tak długo jeździła na desce jak długo będzie jej to dawało radość i jak długo sponsorzy będą chcieli nadal ją wspierać. Janna twierdzi, ze teraz jazda na desce cieszy ją jak nigdy wcześniej.

Janna uważana jest za pionierkę postępów w kategorii damskiego snowboardingu. Swoje pierwsze zwycięstwa odnosiła już w 1991 roku i uważa się, że nadal jest doskonała kandydatką do wygrywania kolejnych Winter X-Games. Janna jest znana ze swojej technicznej, postępowej, ostrej i szybkiej jazdy. Wciąż podnosi poprzeczkę riderkom próbującym swych sił w parku.

Sukcesy:

2009

• Nissan X-Trail Asian Open – 5 pozycja (slopestyle)

2007

• Abominable Snow Jam – 14 pozycja (halfpipe)

2005

• Us Open – 1 pozycja (slopestyle)
• Gravity Games – 1 pozycja (slopestyle)

2004

• Vans Triple Crown, Northstar – 1 pozycja (slopestyle)
• Vans Triple Crown, Mammoth – 1 pozycja (slopestyle)
• The Session – 1 pozycja (rail)
• The Session – 1 pozycja (slopestyle)
• Vans Triple Crown – 3 pozycja w klasyfikacji kategorii slopestyle
• Vans Triple Crown – 5 poycja w klasyfikacji generalnej

2003

• Vans Triple Crown, Bear Mtn – 1 pozycja (slopestyle)
• The Session – 3 pozycja (slopestyle)
• Vans Triple Crown, Mammoth – 2 pozycja (slopestyle)
• Vans Triple Crown – 5 pozycja w klasyfikacji generalnej
• WSR – 1 pozycja w klasyfikacji konkurencji slopestyle

2002

• Vans Triple Crown – 16 pozycja w klasyfikacji generalnej

2001

• FIS Race, Bear Mtn – 12 pozycja (halfpipe)

2000

• Chevy Grand Prix – 2 pozycja (big air)

1998

• Continental Cup, Mammoth – 33 pozycja (halfpipe)
• Continental Cup, Mt.Bachelor – 21 pozycja (halfpipe)

1997

• FIS Race, Snow Summit – 9 pozycja (snowboardcross)
• FIS Race, Kirkwood – 9 pozycja (snowboardcross)
• FIS Race, Kirkwood – 16 pozycja (halfpipe)

Foto:

Filmik: